12 հունիս, 2018 11:39
Գարունն իր հետ բերում է ոչ միայն ծաղիկներ, այլ նաև քաղաքից փախչելու և արշավ գնալու ցանկություն: Վերջերս բոլորին պատմում էի արշավներից, որոնց պարբերաբար գնում էի դեռ սկաուտ էի: Այո, ես իսկապես շատ եմ սիրում խոսել ինձնից և ինձ համար հետաքրքիր փաստ պարզեցի, որի հետևանքով էլ ակամա որոշեցի հոդվածիս թեման. հաշմանդամությանս պատճառով ծանոթներս զարմանում են, որ սկաուտ եմ եղել և չեմ վախեցել ինքնուրույն արշավների մասնակցելուց:
11 հունիս, 2018 13:43
Մենք երևույթները ընկալում ենք իրենց տրված անունների միջոցով, ու դրա համար պետք է կարևորել, թե ինչպես ենք մենք խոսում։ Հաշմանդամության թեմայով խոսելիս ոչ պատշաճ բառապաշար են օգտագործում թե առօրյա խոսքում, թե լրատվական հարթակներում։ Հոդվածներում և հարցազրույցներում թույլ տրված արտահայությունների որոշ մասը կարող է ոչ միայն վիրավորել, այլև երբեմն՝ զայրացնել հաշմանդամություն ունեցող անձանց կամ իրենց հարազատներին։ Դա է պատճառը, որ որոշեցի հատուկ ուշադրություն հրավիրել այն սկզբունքին, որով պետք է առաջնորդվել հաշմանդամության կամ հաշմանդամություն ունեցող մարդկանց մասին խոսելիս։
9 հունիս, 2018 10:36
Ոմանց համար սպորտը հաճույք է, իսկ մյուսների համար տհաճ պարտականություն: Ինձ մոտ սպորտով զբաղվելու ցանկություն առաջանում է ժամանակ առ ժամանակ: Պետք է նշեմ, որ միշտ հիացել եմ նրանցով, ովքեր երբեք չեն թողնում սպորտը անգամ եթե դա իրենից ներկայացնում է կարճատև առավոտյան մարզանք: Բոլորս էլ գիտենք, որ սպորտն անհրաժեշտ է յուրաքանչյուրին թե՛ ինքնազգացողության, թե՛ առողջ լինելու համար: Սպորտի դրական ազդեցությունը, սակայն, չի սահմանափակվում միայն ֆիզիկակական առողջությամբ: Այն ունի նաև հոգեբանական կողմեր, քանի որ ասում են, որ սպորտը նպաստում է հասարակական կյանքում ինտեգրմանը:
6 հունիս, 2018 09:52
Մայրանալ կամ հայրանալ ուզում են գրեթե բոլորը և մենք՝ հաշմանդամություն ունեցողներս, իհարկե, բացառություն չենք Սովորաբար ծնող դառնալու թեման ուղեկցվում է դրական և բարի ենթատեքստով, և նույնիսկ փոքրինչ ցավալի է, որ ես պետք է ներկայացնեմ ավելի շատ բացատրողական տեսանկյունից Ինչևէ հուսամ, որ խոսքս կնպաստի հասարակության կողմից հաշմանդամություն ունեցող ծնողների մասին գիտակցության բարձրացմանը Արդեն բազմիցս նշել եմ, որ հաշմանդամություն ունեցողների մասին կարծրատիպերն անթիվ են և անհամար, բայց միայն վերջերս իմացա հաշմանդամություն ունեցող ծնողների մասին կա կարծրատիպերի առանձին շարք Թեմայի շուրջ որոշեցի զրուցել Սիփան Ազատյանի՝ ակտիվ, աշխույժ և աշխատասեր մարդու հետ, ով վերջերս հայրիկ է դարձել Սիփանն ունի տեսողության հետ կապված խնդիրներ և անձամբ բախվել է հետևյալ խնդիրներին «Անսեռ» Հասարակությունն ի սկզբանե հաշմանդամություն ունեցող մարդուն չի պատկերացնում ամուսնացած կարգավիճակում Նմանատիպ վերաբերմունքը երբեմն սկիզբ է առնում անմիջապես իրենց ընտանիքներից Այստեղ նորից բախվում ենք մարդուն խնդրի հետ ասոցացն
6 մայիս, 2018 17:10
Մինչ մենք սպասում ենք հեղաշրջմանը տրանսպորտի ոլորտում, ուզում եմ պատմել, թե ինչ հարմարություններ կարող են ստեղծվել հաշմանդամություն ունեցող անձանց համար հանրային տրանսպորտում, ու հույս ունենանք, որ դրանք կիրագործվեն նաև Հայաստանում։
2 ապրիլ, 2018 11:00
Ինչպես ցանկացած երեխա, ես միշտ ակտիվ եմ եղել բակային խաղերում, ինչը վաղ տարիքից սեր է առաջացրել սպորտի նկատմամբ: Փոքր ժամանակ երբևէ չէի մտածում, որ հաշմանդամությունս խոչընդոտ է սպորտով զբաղվելու համար, որովհետև ֆիզկուլտուրայի դասերը շատ էի սիրում: Բայց մեծանալով՝ գիտակցեցի, որ հաշմանդամություն ունենալը կարող է սահմանափակել, երբ ինձ համար թռիչքի կամ վազքի հետ կապված վարժություններ կատարելը անհնար էին: Այդ պահն ինձ համար շրջադարձային դարձավ՝ անդրադառնալով թե՛ սպորտի, թե՛ կյանքի հանդեպ ունեցած վերաբերմունքիս վրա: Առհասարակ սկսեցի շատ ավելի գիտակցված մոտենալ ունեցածիս և նաև գնահատել այն մարզաձևերը, որոնցով զբաղվելու հնարավորություն ունեմ: Հաշմանդամություն ունեցող պրոֆեսիոնալ մարզիկների և ընդհանրապես պարալիմպիկ խաղերի մասին իմացել եմ շատ ավելի ուշ, և այդ մարդկանց կամքի ուժով պարզապես չէի կարող չհիանալ:
25 մարտ, 2018 09:45
Ես շուրջ երկու տարի է մեքենա եմ վարում։ Մինչ այդ տեղաշարժվել եմ կամ հատուկ տաքսիներով, որ կարող են տեղավորել սայլակս, կամ օգտվել եմ հանրային տրանսպորտից ու ստիպված եղել երկար ճանապարհ քայլելով անցնել, ինչը ինձ համար ցանկալի չէ, դե իսկ հարմարեցված տրանսպորտ այն ժամանակ ընդհանրապես անհնար էր հանդիպել (չնայած, շատ բան չի փոխվել): Մեքենա վարելը փրկում է ինձ հանրային տարածքներում հասանելիության խնդիրներին առնչվելուց։ Բայց հաշմանդամություն ունեցող վարորդը ստիպված է հաղթահարել մի շարք այլ խնդիրներ։
18 մարտ, 2018 10:12
Դժվար թե գտնվի որևէ մեկը, ով անկախ իր ֆիզիկական տվյալներից երբևէ չի բախվել կարծրատիպերի կամ անձամբ չի առաջնորդվել սխալ նախապաշարմունքներով: Հաշմանդամություն ունենալու պարագայում` կարելի է կարծրատիպերի մի ամբողջ շարք առանձնացնել: Կարծում եմ` շատ կարծրատիպերի հիմքն այն է, որ մարդիկ հիմնականում ուշադրություն են դարձնում հաշմանդամությանը, այլ ոչ թե տվյալ անհատին: Երբեմն մտածում եմ, որ հենց նման մոտեցման պատճառով է, որ հաշմանդամություն ունեցողներին «հաշմանդամ» են դիմում: Նման դեպքերում ուզում եմ ասել` «բաժակը կիսով չափ դատարկ է քեզ համար»: Այսպես, կարևոր չէ, թե ով է հաշմանդամություն ունեցող տվյալ մարդը, ինչ է իրենից ներկայացնում, «անսահմանափակ» կարողություններով ինչ կարող է տալ հանրությանը, իր երկրին և աշխարհին: Այս բոլոր դրական կետերը հաճախ իրենց տեղը զիջում են հաշմանդամության մասին տարածված կարծրատիպերին:
9 մարտ, 2018 11:22
Փոքր տարիքում մտածում էի, որ թոշակ ստանում են միայն տարեց մարդիկ։ Արի ու տես, որ ես, դեռ տատիկ չդարձած, նույնպես անցա թոշակի: Ինչպես թոշակառուների, այնպես էլ իմ դեպքում, կենսաթոշակս այնքան «շատ» է՝ չգիտեմ ինչի վրա ծախսել: Ֆինանսական անկախությունը մեծ խնդիր է, քանի որ կենսաթոշակների չափը ու առհասարակ ստացման գործընթացը խնդրահարույց է ու կախված է հաշմանդամության կարգից: Օրինակ, ես հաշվարկել եմ, իմ 2-րդ կարգի դիմաց ստացվող մեկ ամսվա կենսաթոշակով ես կարող եմ գնել մեկ ջինս կամ մեքենայիս համար մեկ օգտագործված լուսարձակ։ Լավ է՝ աշխատանքս կա։ Բայց մինչև գումարի չափի մասին մտածելը, հաշմանդամության կարգ դեռ պետք է ստանալ։
Թաթուլ Հակոբյան
13 փետրվար, 2019 13:51
Դավիթ Պետրոսյան
11 փետրվար, 2019 13:00
Րաֆֆի Տուտագլեան
1 փետրվար, 2019 15:36
Անի Գրիգորյան
30 հունվար, 2019 15:15