Patrick Azadian

Հեղինակի նյութերը

8 դեկտեմբեր, 2020 14:50

Դավաճանների փնտրտուքը տեղ չի թողնում իրական պատասխանատվության համար

Հայաստանում Արցախյան երկրորդ պատերազմի և Արցախի տարածքի կորստի մասին շրջանառվում է դավադրության երկու տեսություն։ Բնականաբար, ո՛չ մեկը, ո՛չ էլ մյուսը չի կարող ապացուցվել կամ հերքվել՝ առանց կասկածի տեղիք տալու, բայց դրանք արժանի են հիշատակման, քանի որ լույս են սփռում Հայաստանում առկա տրամադրությունների վրա։ Երկու տեսություններն էլ հիմնված են «դավաճանի» կամ «դավաճանների» գոյության հնարավորության վրա և օգտագործում են պարզամիտ տրամաբանություն։ Նրանք նաև զբաղեցնում են միջին քաղաքացու միտքը և բնակչությանը անօգնականության զգացում են ներշնչում։

3 դեկտեմբեր, 2020 11:08

The search for traitors leaves no room for real accountability

If in fact Pashinyan was planning to sacrifice Artsakh for an alliance with the West, why didn’t certain elements of the opposition take more drastic action to prevent the coming disaster?

13 հունիս, 2020 13:50

Բևեռացման թույնի զոհը

Ցավոք, այս տհաճ, չասեմ գռեհիկ, երևույթի ամենամեծ զոհը քննադատը չէ: Նա միշտ էլ կարող է ընտրել լռությունը և փրկել իր վիզը, ինչպես որ արդեն հավատարմորեն անում են երկրի մտավորականներից շատերը, չխաթարելով իրենց «հեղափոխական» համբավը: Նման բևեռացված մթնոլորտի ամենամեծ զոհը, սակայն, հանդիսանում է ճշմարտությունը: Իսկ երբ նաև ճշմարտությունն է առաջնորդվում զոհասեղան, հասարակությունը կորցնում է իր ամենահավատարիմ ընկերոջը և միակ փրկչին:

2 հունիս, 2020 10:45

The tricolor of my childhood

We acquire the foundations of our identity early in life from our immediate family. Yet, until we are exposed to the outside world, we may not be aware of our entire identity. It is only when we have a point of reference that we become acutely aware of who we are, or at least, part of who we are. The process of identity development has been a complicated process for many of us born and raised in the Armenian diaspora.

1 հունիս, 2020 00:00

Իմ մանկության եռագույնը

Մեր ինքնության հիմքերը ձեռք ենք բերում մանկության վաղ շրջանում մեր անմիջական ընտանիքից: Այնուամենայնիվ, քանի դեռ մեր առաջ չեն բացվել արտաքին աշխարհի դարպասները, մենք, թերևս, տեղյակ չենք մեր ամբողջական ինքնության պատկերի մասին: Միայն այն ժամանակ, երբ ունենում ենք հղման կետ, լիովին կամ համենայն դեպս մասնակիորեն գիտակցում ենք, թե ով ենք մենք։ Մեզանից շատերի համար, ովքեր ծնվել և մեծացել են հայկական սփյուռքում, ինքնության զարգացումը բարդ գործընթաց է եղել։

25 մայիս, 2020 12:07

Կազմակերպչական բարեփոխումները որպես հետհեղափոխական հրամայական

Հաճախակի վիճարկումների առարկա է այն, որ հետհեղափոխական բարեփոխումների գործընթացը Հայաստանում կարող է դանդաղ ու ծանր ընթանալ, եթե պետական կադրերի և աշխատակազմի մտածելակերպը և գործելաոճը մնա անփոփոխ: Շ|ատերը պնդում են նաև, որ հետհեղափոխական իշխանությունների՝ բարեփոխումներ իրականացնելու կարողությունները սահմանափակ են, քանի որ բյուրոկրատիան դիմադրում է փոփոխություններին:

19 մայիս, 2020 11:27

«ժողովուրդը և նրա մշակույթն են մեղավոր երկրի բոլոր չարիքների համար»

Կա այսպիսի մի սովորություն կամ մոլուցք շատերի մոտ, որ երկրի բոլոր խնդիրները վերագրվում են մեր ժողովրդի մշակույթին, սովորություններին և անկարգապահությանը: Չնայած հասարակական գիտությունները վաղուց են մերժել իրավիճակների ստեղծման խնդրում մշակութային, ազգային և ցեղային հատկանիշների՝ որպես հիմնական գործոն դերակատարությունը, շատերը դեռ համառորեն կառչում են այս հնադարյան և ալարկոտ վերլուծության եղանակին, որն ուղղակի կամ անուղղակի կերպով վերագրում է ամեն հասարակական, տնտեսական և քաղաքական չարիք մեր ժողովրդի բնավորությանը և բարեկրթության մակարդակին: Այս ոչ մասնագիտական, կեղծ խստապահանջ մոտեցումը տարբեր դրդապատճառներ և լուրջ հետևանքներ ունի ոչ միայն մեր հասարակության համար, այլ նաև պետականության զարգացման խնդրում: Իսկ որո՞նք են այս մոլուցքի հավանական դրդապատճառները:

11 մայիս, 2020 10:23

Արա գեղեցիկն ու մեր օրերի շմայսները

Շատ բարի, բայց մի բան հարցնեմ: Եթե երկու տարի շարունակ «Իմ քայլը» խմբակցությունը ենթարկվում է «բարոյական և հոգեբանական բռնությունների» և «սադրանքների», ավելի ճիշտ չէ՞ր լինի այս երկու տարվա ընթացքում «Իմ քայլի» պատգամավորներին զգուշացնել, որ «քստմնելի սադրանքների» չենթարկվեն, «Ադեկվադի» նման ցածր վարկանիշ ունեցող խմբակցությանը զոհի կարգավիճակ չպարգևեն, խորհրդարանի կին պատգամավորին չանարգեն, և վերջապես, ապտակն ու վիզ կտրելու սպառնալիքը որպես երկխոսության միջոց չօգտագործեն:

4 մայիս, 2020 16:39

Organizational change is a post-revolution imperative

It is often argued that the process of the post-revolution reforms in Armenia is slow and arduous if the mentality of the people employed in the government sector remains unchanged. It is also argued that the post-revolution administration is limited in its ability to implement reform because the bureaucracy is resistant to change. The term ‘bureaucracy’ is often falsely equated with staff that sometimes do not have the skills, the knowledge, the vision or the drive to do better. While the arguments highlighting the role of bureaucracy in slowing reforms are not without merit, it can also be argued that the expectation that low- and mid-level management as well as staff should have automatically been reincarnated because of the Velvet Revolution may be naïve, unrealistic or even, unprofessional.